با تو

امسال هم نوامبر شروع شد.

این بار، چیزهایی به جز رنگارنگ. 

نوامبر پر از حادثه است.

می ترسم از حادثه های این ماه...

کمی بزرگ اند زیادی... سرنوشت سازند!

اما دل ها هميشه هماهنگ اند. حتي اگر نباشي و نباشم. دل ها وقتي به هم ميرسند يك جور مي تپند براي هم.

دل ها انگار عاشق مي مانند تا ابد، با شنيدن يك ترانه عاشق تر مي شوند

دل ها ي من و تو تا ابد به هم وصل اند. حتي اگر نباشي و نباشم.

نیازی به حضور نیست،

وقتی بشکنی و همه راضی اند از شکستن تو، خودت رو دوباره بساز.

این بار تنها تر. ساده تر، کمی قابل درک. بدون نگرانی، بی دل تر.

تا به حال با این حس سفر نرفته بودم.

بی حس ترین و بی انگیزه ترین ام.

حس و انگیزه من تویی و بدون تو، غم و دل تنگی این سفر می کشد من احساسی را.

شک نکن. حتی یک لحظه...

فقط آرزوی سفر با تو، از یک عمر سفر بی تو لذت بخش تر است.

بيچاره فكرم، همه جاست. مي چرخد و مي پيچد به خودش!

آرزو دارم همه يك جا، دور هم. كنار تو باشند.

مثل يك پروانه دور شمع.

فراموش ام شد دلتنگي از نبودن با تو، شب يلدا.

دومين يلداي دلبستگي مان مبارك

فكرم تهي مي شود و محو چشمان زيباي تو.

كاش نقش من تماشاچي بود، نه بازيگر دنياي تو!